Mijn lichaam liegt nooit. Mijn eigen lijf en dat van anderen spreekt in-het-hier-en-nu keer op keer boekdelen. In klare taal als ik tenminste de grammatica weet te ontrafelen. Dan openen zich ineens kansen en mogelijkheden om impact te hebben op mijn eigen beleving. En wellicht op die van anderen. Een voorbeeld hoe dat bij mij werkt:
Ik neem je mee naar een mooie houten vloer in Utrecht centrum, tangomuziek vult de prachtige hoge ruimte met daarin vijftien dansparen. Ik sta daar ook en probeer met mijn partner die Argentijnse dans te leren. Doe stinkend mijn best natuurlijk en hoor mijn leraar mij de tip geven dat ik wat ‘rechter op’ mag staan.
Ik ga aan de slag maar vele pogingen falen, de blikken van mijn maestro bevestigen dat. Ik begin wel goed maar telkens wanneer het even niet lekker ‘loopt’ kom ik wat naar voren, krom mijn schouders en zet spanning op mijn armen. Het is een reflex die ik nauwelijks kan onderdrukken. Ik lijk dwangmatig mijn best te willen doen om te zorgen dat we de juiste stappen zetten, goed uitkomen, dat het lekker samen gaat en als het even kan mijn danspartner mij als vaardig en aantrekkelijk beschouwd. En tot mijn frustratie wordt me deze avond duidelijk dat de vrouwen me soms als ‘drukkend ervaren en zich beperkt voelen in hun bewegingsvrijheid. Hoe zou dát nou komen?
Halverwege de avond geef ik op dat ik het ‘niet goed’ doe, ik geef even de hoop op dat ik die reflex kan omzeilen en accepteer maar dat ik die neiging heb om aan het werk te gaan. En verhip! Ineens doe ik echt de leukste ontdekkingen. Als we wisselen van partner merk ik dat ik bij die ene vrouw die zichzelf, in mijn beleving, flink laat voelen veel minder ‘mijn best’ ga doen dan bij die vrouw die voor mij wat op afstand blijft. Ik ervaar dan hoe spannend en ongemakkelijk het is om (letterlijk) meer op eigen benen te blijven, meer van mijzelf uit te gaan. En opvallend hoeveel duidelijker ik dan ben, hoeveel meer lol, ruimte, intimiteit en creativiteit er ontstaat. Wat een feest! Het zijn ontroerende ervaringen.
En werkt dat alleen in de tango? Nee natuurlijk niet. De paralellen vliegen me om de oren en dan wordt het pas echt leuk. Coachen is net zo goed een tango, een relatie hebben ook. Of een e-mail beantwoorden. Hoe verantwoordelijk voel ik me daarin en hoe vertaalt zich dat in mijn lijf, in mijn balans? En bij de ene ‘danspartner’ schiet ik eerder in die reflex en bij de ander neem ik minder de verantwoordelijkheid voor de ‘dans’ en is het makkelijker om op mijn eigen benen te blijven staan. Door alleen dát te voelen ervaar ik keuzevrijheid en dat maakt verrekte gelukkig. Dus niet door gelijk na te denken, mijzelf af te keuren of oplossingen te verzinnen maar door te starten mijn lijf te voelen, te volgen en te nemen voor wat het is. Het lief te hebben zo je wilt…Zo ontwikkel ik impact.
Hartelijke groet, André
LEUK ALS JE REAGEERT: Ik ben natuurlijk benieuwd naar jou ervaringen en of jij ook non verbale grammatica bij jezelf weet te ontrafelen. Schrijf een reactie, ik zoek graag met je mee.
GRATIS TRAINING Ik nodig je van harte uit voor de gratis avondtraining “Welke lichaamstaal spreek jij?” Al meer dan 200 coaches gingen je voor. Je kunt jeHIERaanmelden en meer informatie vinden.