Iedereen, jij, ik, we hebben een karakteristiek non verbaal repertoire dat zich kan versterken of verzwakken al naar gelang de situatie. Hoe je eigen repertoire eruit ziet en hoe je daarin beweegt geeft informatie over wat je op dat moment voelt, denkt, waarneemt of neigt te gaan doen. In je leven van alledag en in coaching. Hoe werkt dat, wat kan je bij jezelf voelen en waar op te letten?
Vooraf
Je non verbale communicatie kan je NIET verbeteren (laat je niets wijsmaken). Er bestaat namelijk niet zoiets als een ‘goede’ of ‘foute’ non verbale communicatie. Je beweegt zoals je beweegt en hoe sneller je dat accepteert des te bewuster word je voor je gevoelens die je aansturen (EQ) en hoe je beweegt en bewogen wordt in gesprekken (SQ).
Maar hoe verhoog je je vermogen je eigen lichaamstaal te verstaan? Grofweg door te leren je voelende zintuig te richten op je eigen lijf (in plaats van bijvoorbeeld de ander). En dat kan je oefenen en aanscherpen. Daar kom je van uit je hoofd en in je lijf en loop je ook niet snel leeg.
En wat valt er dan zoal te ervaren? Wat is relevant en wat betekent dat dan? Ik krijg die vragen zo vaak. Graag laat ik je dat azelf ontdekken want dan is de leerervaring veel sterker. Maar ik laat me, na aandringen, een keer verleiden tot wat duidingen. In de hoop dat je vooral meebeweegt op onderstaande beschrijvingen: voel ze!
Je ruimte gebruik reflecteert gevoelens van angst en vertrouwdheid
Als je je ruimte steeds kleiner maakt dan heeft dat meestal een reden of functie. Wat je dan doet? Een of meerdere van de volgende dingen: je houd je benen en armen meer bij elkaar of over elkaar, zet je je voeten wat naar elkaar toe, je zakt wat in met je bovenlijf, kijkt iets naar beneden. Vaak knijp je wat met je lippen en ogen. Hoe meer spanning je daarbij opbouwt des te meer neig je naar oordeelsvorming en liggen gevoelens van irritatie bij je op de loer. Is die spanning daarbij eerder laag dan neig je naar analyseren en voel je je vaak wat mat en onmachtig. De situatie waarin je zit, of een gedachte, kan dat oproepen.
Als je je ruimte groter maakt dan komen je benen en armen verder van je romp, je bewegingen worden ruimer en zijn vooral van je romp af. Je voeten draai je doorgaans wat naar buiten en je bekken kantel je recht boven je benen, je borstbeen komt wat naar voren en je blik is naar voren. Komt er tegelijkertijd wat meer spanning op je lijf dan presenteer je (en ervaar je vaak) je kracht wat meer, neem je ruimte met gemiddelde of wat lagere spanning dan zijn gevoelens van vertrouwdheid en opgewektheid je vaak eigen. In beide gevallen ervaren anderen je aanwezigheid duidelijk.
Je verandering van balans vertelt het verhaal.
Kom je in je balans naar voren dan sta je in fysieke zin in de richting om een stap naar voren te zetten. Dat reflecteert vrijwel altijd een bereidheid tot actie en er liggen gevoelens van opwinding, ongeduld of een mate van vrolijkheid aan ten grondslag. Al dan niet getriggerd door een eigen gedachte of iemand of iets verleidt je ertoe.
Gaat je balans naar achteren dan neig je om meer op jezelf te zijn, van je eigen mening uit te gaan, wat individueler te opereren. Een frons is je niet vreemd en iets wantrouwende gevoelens hebben meestal de overhand.
Veranderen van houding = een verandering van verhouding.
Situaties en mensen bewegen jou, je reageert altijd. En anderen bewegen weer op jou. Welke bewegingen zeggen nou wat? Ik heb voor de gelegenheid 4 varianten beschreven. Het is een willekeurige indeling. Non verbale kenmerken zijn evengoed in te delen op DISC, Leary, INSA, Enneagram, MBTI, Lifo, Big Five, Human Dynamics en noem maar op.
1. De alpha staat op.Voel je dat je bewegingen groot, ruim, krachtig worden, ervaar je wat spanning op de kaken en wordt je voorwaarts gericht? Dan is de kans groot dat je jezelf als tevredener en eigenzinniger ervaart, je meer grip en invloed gaat nastreven en je bereid bent iets nieuws te doen, uit te proberen of toe te passen.
2. De wijze doet een stap terug. Beweeg je steeds minder, vertraagd, meer naar achteren of ontspannen? Dan is de kans groot dat je in die situatie meer neigt af te wachten, geduldiger wordt en je wat ontwijkend of volgend op te stellen. Je conceptualiseert makkelijk en mogelijk voel je je wat afhankelijk of ben je bereid je wat ‘over te geven’ aan de situatie.
3. De ‘eigen wijze’ wordt strakker. Ervaar je je bewegingen als steeds korter, maak je steeds meer deelbewegingen, worden ze wat houterig en vergroot je afstand eerder dan dat je afstand verkleint? Dan is de kans groot dat je je wat kritisch en ad rem aan het opstellen bent, goed onderscheid gaat horen en zien, je meer je eigen weg gaat en je je wat snel aangevallen gaat voelen of voelt.
4. De onderzoeker gaat bewegen. Ervaar je je bewegingen als steeds ronder, vloeiender, van je af, beweeg je meer met je hele lijf en zoek je meer de nabijheid dan is de kans groot dat vrolijke gevoelens je ten deel zijn, je denkt in termen van kansen en oplossingen, je voelt je betrekkelijk veilig, je prikkelt en lokt.
Samenvattend
Signalen als een verandering in je balans, je spanning, je motoriek, mimiek reflecteren dat iets of iemand je iets doet. Dat leren bewust worden is een kwestie van kennis van je eigen non verbale neigingen maar vooral van het aanscherpen van je voelende vermogen.
Beide kan je leren en leidt tot ontwikkeling van emotionele en sociale intelligentie.
Waar wil je dat ik nog meer over blog? Over liegen, stem, mimiek, ademhaling, spanning, tafelposities? Geef het me hieronder door en ik ga erop in.
Zin om aan den lijve te ervaren wat ik hierboven beschrijf? Kom naar onze training: Welke lichaamstaal spreek jij.