Leef je je in, of lever je in?

Als coach is het ons vak ons te kunnen inleven in de mensen met wie je werkt. We luisteren, verplaatsen ons, denken en voelen mee. De ander kan zich er echt door gezien voelen. Voorwaar de basis van je succes als coach.

Contactsport

Maar als je daarin doorschiet dan kom je vaak letterlijk vast te zitten in je eigen lijf. Je kunt ‘leeg lopen’ op een cliënt of een groep en eigenlijk te hard aan het werk gaan. Je gaat in je hoofd zitten of je neemt spontaan gevoelens over: voel je je ineens verdrietig, bang of kwaad terwijl je je daarnet nog prima voelde. Of krijg je plots druk op je borst of pijn in je buik of nek.

Coachen is en blijft een contactsport en daarin je eigen balans bewaken is belangrijk wil je niet omvallen of geblesseerd raken. Ik begeleid veel coaches die dit als uitdaging hebben.

Regie

Hoe draai je nou aan de knoppen? Hoe toom je je eigen inlevingsvermogen op tijd in? Zoals met elke vorm van ontwikkeling start dat in mijn ervaring wederom met bewust zijn. Hoe sneller je de eerste signalen ervan herkent des te makkelijker is het om een andere keuze te maken. Bijvoorbeeld door anders te gaan zitten.

Die signalen zijn voor iedereen anders. En de cliënt waar de een op leeg loopt daar heeft de ander weer geen last van. En de een vindt het makkelijker om verbale signalen van zichzelf te gaan herkennen (bijvoorbeeld heel veel ‘mee hummen’) en de ander vind herkent makkelijk dat ze helemaal niet meer zit te luisteren of er juist geen jota meer van snapt en vervolgens stil valt.

Ik heb een paar non verbale kenmerken voor je verzameld:

Als je je gemakkelijk inleeft dat heeft dat vaak de volgende non verbale expressie:

–       je knikt veelvuldig mee;

–       je beweegt veel voorwaarts, naar de ander toe

–       in je balans beweeg je makkelijk van links naar rechts en vice versa,

–       je spiegelt veelvuldig de houding van de ander;

–       je tempo en soort bewegingen gaan op de ander lijken;

–       je ontwikkelt hetzelfde ademritme;

–       voelt plotseling een emotie, een pijn of spanning in je lijf;

–       je hebt het gevoel dat je ‘vol loopt’, voelt pijn in je aangezicht, hoofd of buik;

–       Je beweegt steeds minder, komt steeds meer op spanning

De grootste gemene deler van hierboven

Wanneer ben je aan het inleveren en niet meer aan het inleven? Als je je eigen lijf niet meer voelt!

Daarom is het ook ‘handig’ als je ‘gewoon’ een van de bovenstaande kenmerken gewaar kunt worden. Dan voel je namelijk weer en dan kan je die informatie gebruiken als signaal dat je op een bepaalde manier neigt te reageren op iemand. Dat geeft je keuzevrijheid in je stijl van begeleiden. Bijvoorbeeld door het over een andere boeg te gooien door naar achteren te gaan zitten, of even niet meer me te knikken.

Verander van houding en je verandert van verhouding! De manier waarop je luistert en waarneemt wordt er veelzijdiger van en de creativiteit en je rendement nemen flink toe.

Wat ik zie

Ik wens je veel succes met het voelen. En als je wilt weten hoe ik aan je kan zien wanneer je je inleeft of wanneer je inlevert: kom naar de gratis training: “Welke lichaamstaal spreek jij?” op woensdagavonden op bijvoorbeeld 28 september of 9 oktober. Je kunt je hier aanmelden.

Hele hartelijke groet,

Andre