De metafoor:
Ik stap in een zwembad van een graad of 5. “Let goed op je adem” zegt de doorgewinterde Nederlandse yogi op de kant terwijl ik teen voor teen de kou aftast. 3 treden verder hap ik naar adem. Ik doe verwoede pogingen mijn adem laag te houden. Maar de angst slaat om in lichte paniek als ik na aanmoediging van de kant tot aan mijn nek onder water ga. Ik weet niet hoe snel ik op de kant moet komen.
Ik doe een tweede poging en ik besluit het anders te doen. My way. Ik ga “gewoon” maar voelen hoe koud dat water eigenlijk is en mijzelf de vrijheid geven te stoppen wanneer ik wil. Ik ervaar hoe mijn adem wederom omhoog katapulteert en ik (dus) de angst voel. Daarna word ik bewust dat eerst mijn benen en daarna de rest van mijn lijf de kou als minder pijnlijk gaat ervaren. Ik kom tot aan mijn nek. Het is ‘net’ te doen. Langzaam zakt mijn adem merk ik. Ik besluit langzaam kopje onder te gaan. Weer die pijn, weer dat wegtrekken daarvan. Boven water gekomen merk ik dat mijn lijf gaat tintelen. Ik trek een baantje en voel hoe mijn lijf langzaam ‘doof’ wordt. De kou krijgt minder vat op mijn angst en er is een moment dat ik ervan geniet. 3 minuten later stap ik rustig uit het bad. Best een beetje trots natuurlijk om eerlijk te zijn. Het was een geweldige ervaring.
Zit er wetmatigheden in dit verhaal voor ons als coaches? Jazeker.
- Niet het willen vermijden van een angstig gevoel levert ontwikkeling maar juist het onderzoeken en toelaten ervan;
- Je vermogens enorm groeien wanneer je je voelende vermogen activeert;
- Acceptatie van wat “er is” onherroepelijk tot nieuwe ervaringen en gevoelens leidt;
- Juist door gevoelens (van angst) ruimte te geven ze minder plek innemen;
- Wanneer je moedig wilt zijn het helpt wanneer je je angst durft te ervaren;
- Gevoel krijgen voor datgene dat je angst aanjaagt je angst sterk kan reduceren;
- ·Angst is echt geen slechte raadgever, ze overdrijft alleen vaak en blijkt vaak een goede vriend die je maar beter kunt omarmen in plaats van de kop indrukken (met je adem bijvoorbeeld).
Ik leer zelf nog steeds met vallen en opstaan mijn angsten te accepteren en te onderzoeken in plaats van ze te vermijden of bevechten. Jij vast ook. En dat geldt niet alleen voor onze angsten. Met gevoelens van verlies, verdriet, kwaadheid, teleurstelling werkt het net zo toch? En daar word ik uiteindelijk heel erg blij van en daar gaat mijn hart van open. Ik hoop het jouwe ook.
Hartelijke groet,
Andre
PS 1:
Mijn vragen aan jou:
- Voor welke situatie heb jij koudwatervrees en hoe ga jij daar nu mee om?
- Hoe zou je kunnen besluiten jouw koude bad in te stappen, het aan te gaan of te onderzoeken?
Erg leuk voor een ieder als je hieronder een reactie wilt geven…Ik beloof je dat ik reageer.
PS 2:
En wil je ervaren hoe je voelende vermogen kunt aanscherpen zodat je je meer verbinding en minder angst voelt? Kom dan naar de gratis training: Welke lichaamstaal spreek jij?
‘s Avonds op 18 mei, 1 juni of 18 juni. Je kunt je hier aanmelden.