Ik was even weg, maar heb ook wat meegemaakt…het klopt wat hierboven staat. Echt! En dan ben je even van de wereld. Ik wel in ieder geval.
Soms weet je het gewoon, zij is het. Hoe ik dat weet? Gewoon omdat ik me nog nooit zo vrij en verbonden tegelijk heb gevoeld. Me soepel, sterk en kwetsbaar tegelijk voel naast haar. Alsof ik haar ook al mijn hele leven ken. Een machtig en intens gevoel. En dat je wel ziet en weet dat ze soms chaotisch is, achteloos, onvoorspelbaar, dramatisch en wispelturig…maar het je gewoonweg niet stoort. Het maakt niet uit. Dat tuttige brilletje dat ze soms draagt en op mijn lachspieren werkt…ach…Ze is gewoon het einde. En dat is geen verliefdheid maar een diep warm gevoel in mijn hart. Een diep gevoel van verbondenheid. Echte liefde bestaat…ik wist het. En het is wederzijds. Deze romanticus wist het…
Dus ik hoorde mijzelf aan haar vragen: wil je met me trouwen? Ze zei ‘ja’ en dat heeft, ondanks haar aard, meen ik toch wel waarde. Geloof ik…. Dus ja, het gaat gebeuren. Of misschien is het al gebeurd; want zo voelde het eigenlijk bij haar ‘ja’.
De vraag waarmee ik nu rondloop is: wat wil ik dan nog meer? Haar ‘ja’ was waar het me om ging, mooier wordt het niet….
Of misschien toch? Ik loop dan nu zo rond met de vraag waar dat trouwen dan eigenlijk over ‘gaat’. Aan wie ga ik trouw zijn? Trouw aan haar? Aan mijzelf? Het laatste als je het mij vraagt. Liefde start altijd met trouw zijn aan mijzelf. Trouw aan het ervaren en uiten van mijn eigen gevoelens, eigen verlangens en wellicht pijnen. Trouw aan de vrijheidsdrang die ik voel, aan mijn ambities de wereld te verbeteren. Want als ik mijzelf vrij voel, trouw ben aan mijzelf kan mijn liefde stromen en kan ik mijzelf in vrijheid met haar verbinden. Als ik keer op keer het risico aandurf om dat met haar te delen en zij kan dat ontvangen dan voel ik mijn liefde stromen. Als we gaan trouwen wil ik deze trouw aan mijzelf uitspreken. Geen idee hoe dat eruit ziet bij een ceremonie maar dat kan nog iets moois worden.
En dan mag ik hopen dat ik haar inspireer zich vrij te voelen naast mij. Zij zich vrij voelt om ‘nee’ te zeggen als ze niet wil, zich vrij voelt om haar verlangens en pijnen trouw te zijn, te volgen en met me te delen. Hoe vrijer zij zich naast mij voelt hoe meer liefde zal er stromen. Haar gevoel van vrijheid is mijn allergrootste belang als ik intiem met haar wil zijn. Aan dat belang wil ik graag trouw zijn.
Het herkennen en erkennen van mijn eigen gevoelens is een route naar intimiteit met mijzelf en daarmee met anderen. In de liefde en in mijn vak. Het aanscherpen van mijn eigen voelende vermogens en daar woorden aan leren geven is een levenskunst en kunde. Het startpunt van die aanscherping is altijd mijn eigen lijf. Met mijn lijf kan ik voelen hoe ik adem, hoe ik spanning opbouw, reageer en de schrik en warmte van mijn hart voelen. Als ik maar steeds scherper leer voelen ontwikkel ik meer levenskunst dan in welk boek ook staat geschreven.
Wil je die levenskunst ontwikkelen en leren hoe je lijf je dichter bij jezelf en anderen brengt? Hoe het je vrij maakt en tegelijkertijd in verbinding brengt? Kom naar de gratis training: welke lichaamstaal spreek jij? Ik voel me gedrevener dan ooit.
Bijvoorbeeld op 22 februari of 15 maart van 19.30 uur tot 22.00 uur in Werkhoven.
Ik wens je veel trouwheid toe.