Verbaal en non-verbaal

Wat is de definitie van non-verbale communicatie?

Een definitie van non-verbale communicatie is: elke vorm van uitwisseling van boodschappen tussen mensen of levende wezens via niet-talige signalen of tekens: ‘zonder woorden’

Gebarentaal is een vervanging van onze woorden en valt hier derhalve niet onder. Die gebarentaal is vaak ook sterk beïnvloed door het tijdsgewricht of cultuur.

Welke vormen van non-verbale communicatie zijn er?

Er zijn verschillende vormen van non-verbale communicatie:

Haptic: hoe communiceren we via onze aanraking (onder andere het vakgebied van de haptonomie);
Kinesics: de invloed van hoe we bewegen in ons lijf en gezicht, hoe we staan, zitten en ademen;
Proxemics: Hieronder verstaan we vooral de invloed van interpersoonlijke afstand en positionering 
Paralinguistek: richt zich op onze spraak en daarmee bedoelen we toon, intonatie, snelheid, ritme, volume en duur. De stem is overigens zeer direct gekoppeld aan de adem beweging.

Wat is de verhouding tussen verbale en non-verbale communicatie?

Over de verhouding tussen het belang van verbale en non-verbale communicatie is men het niet eens. Het is redelijk om te zeggen dat dit bijzonder afhankelijk is van de context en de situatie maar op het moment dat er emoties of overtuigingen in het contact uitgewisseld gaan worden dan neemt het belang van non-verbale communicatie dominant in de beeldvorming en wat we ‘verstaan’.