Ik weet gewoon dat ik rond de herfst iets naar een dip neig. Het is een wat wat triest en onbevredigend gevoel. Wellicht herken je dat of bij mensen in je omgeving of doordat je coachpraktijk weer voller loopt. Wij zijn in ieder geval in goed gezelschap. Meer dan een miljoen (!) Nederlanders leiden aan seizoensgebonden depressie gevoelens. Hoe werkt dat verschijnsel in de herfst nou ?
Hieronder volgt wat ik heb geleerd en hoe ik trouw blijf aan mijzelf en mijn verlangens. Want daar ontrouw aan zijn is een belangrijk ingrediënt voor een dip of erger een depressie. En zoals zo vaak: je lijf geeft je de route aan.
Een factor van belang is je mate van gevoeligheid voor invloeden van buiten. Die gevoeligheid voor het weer blijkt een dieperliggende gevoeligheid voor je omgeving te weerspiegelen: gevoelens van anderen hebben dan een sterke invloed op jouw stemming, je kunt je makkelijk verplaatsen in anderen, leeft makkelijk mee, beweegt makkelijk mee. Die gevoeligheid is kenmerkend voor veel coaches. Ik herken het bij mijzelf. En als je mee neigt te resoneren op de natuur dan neig je om, net als de natuur, in rust te willen komen, naar binnen te willen keren, je vruchten af te werpen. Een tijd van bezinnen, genieten, overwegen.
En dat valt in de praktijk niet mee want na de zomervakantie liggen we op tempo: het is een tijd van deadlines halen, schouders eronder, kinderen die aandacht vragen, acquireren, volle bak vooruit.
Een andere factor is het biologische feit dat de aanmaak van je vitamine D met het dalen van het aantal licht- en zonuren sterk afneemt. Je moet het met minder melatonine, serotonine en dopamine doen. En het ontbreken van deze doping maakt dat je later wakker neigt te worden en je je minder sexy, vitaal of energiek voelt. Het is een simpel (en vaak onderschat) biologisch feit. Je lijf wil in rust. Je spanning wil zakken, je wilt liever wat naar achteren dan naar voren.
En ook hier geldt hetzelfde: geef daar maar eens gehoor aan terwijl het thuisfront en je business om actie vragen. Voor je het weet word je bestraffend naar jezelf dat je de energie of inspiratie minder voelt. Dan wordt het een kwestie van doorzetten en volhouden.
De tegenstrijdigheid tussen je lijfelijke verlangens van vertragen enerzijds en het appel van ‘actie’ dat je omgeving op je doet anderzijds, is m.i. iets om alert op te zijn. Want het niet gehoor kunnen geven aan een (dieperliggend) verlangen is een belangrijke oorzaak van depressieve gevoelens. Die tegenstijdigheid wordt voelbaar wanneer je luistert naar je lijf en de gevoelens en verlangens die je lijf weerspiegelen. Die taal leren verstaan is een levenskunst.
Als ik deze dagen luister naar mijn lijf maakt dan voel dat ik graag vertraag, stil ben, contempleer en geniet. Hoe sterker ik dat toelaat des te sneller doe ik er iets mee. In het hier en nu door bijvoorbeeld iets langer te genieten van de herfstzon, wat trager te zijn in de manier waarop ik train, coach, in de auto rij, kook. Ik neem wat meer tijd voor mijn ontbijt en geniet wat van het overvloedige fruit en mediteer meer. Heb een halve dag in de week in de agenda geblokkeerd: ‘me time’.
Luisteren naar mijn lijf is mijn route naar verbinding met mijn gevoelens en (diepe) verlangens. Dat is mijn weg naar vitaliteit, naar trouw zijn aan mijzelf om zo mijn eigen koers te blijven volgen. En daar word ik heel gelukkig van. En de zekerheid dat mijn lichaam nooit liegt is oneindig gerust stellend.
Ik wens je die geruststelling ook en wens je ook mooie herfstwandelingen toe de komende weken met veel zintuigelijk genot.
En ondertussen ben je van harte welkom op de gratis training: “Welke lichaamstaal spreek jij”. (van 19.30 uur tot 22.00 uur). Dan ontdek je nieuwe lijfelijke bronnen die je bij jezelf en je cliënten kunt aanboren. Bronnen die je trouw laten zijn aan jezelf.
Je kunt je hier inschrijven voor de trainingen op 25 oktober (nog 2 plekken), 8 november (nog 2 plekken) en 22 november (nog 4 plekken)