De top 10 van de goede voornemens: afvallen, meer bewegen, gezonder eten, zuiniger leven, minder drinken, stoppen met roken, je leven en werk beter plannen, meer familie en vrienden zien, minder stress, iets nieuws leren. Zit die van jou ertussen? Stoppen met appen in de auto dan? Vaker je mobiel wegleggen? Minder vlees eten? Zelf heb ik sinds een maand een goed voornemen om planmatiger te werken omdat ik denk dat het me minder stress oplevert.
Het slechte nieuws is dat volgens een studie van de Universiteit van Scranton de kans een povere acht procent is dat ik me aan dit voornemen houdt. Tenminste wanneer ik, volgens hen, me aan de belangrijkste ingrediënten voor mislukken houd: lekker vaag blijven in mijn doel (wat bedoel ik precies met planmatiger) of wanneer ik de lat in het begin te hoog te leg. (Al mijn werkzaamheden ga ik plannen). Ik neig zelf naar het laatste…
Voor al diegenen die hun doelen al concreet en reëel hebben kunnen en durven maken volgt hier nog een derde tip: faal opzichtig!
Patronen
De meeste goede voornemens betreffen gedragsveranderingen die in relatie staan tot je lijf, je gevoelens of je sociale leven. Gedragingen op dit gebied vertoon je meestal al langer en kennen een specifiek patroon van denken, voelen en doen. En hoe jonger, des te ingrijpender en directer zijn het gevoelens die je gedragspatroon bepalen.
Voorbeeld
Als je bijvoorbeeld net iets teveel (of te weinig) eet dan goed voor je is, dan is een ander gevoel dan je eigen fysieke gevoel van ‘trek’ of ‘vol’ , blijkbaar sterker. Dat is iets om even bij stil te staan… Een duidelijk signaal van je lijf wordt overstemd of verdoofd door een ander en heftiger gevoel. Vaak is dat angst. Angst om iets te gaan voelen waar je geen zin in hebt. Bijvoorbeeld de leegheid van pijn, verdriet of teleurstelling, de spanning van de stress, de drive van je kwaadheid of de ontspanning van je vermoeidheid.
Bij absentie van het sporten, ga je de onrust in je lijf voelen, een bewegingsdrang.
Mildheid zou je kunnen betrachten door te accepteren dat het een patroon is en dat het dus heel gewoon en normaal is dat je er zo nu en dan in neigt (terug) te vervallen. We hebben nu eenmaal die neiging tot dat oude patroon te volgen en die neiging verandert zelden of nooit. Dus als je in oud gedrag vervalt is dat een kans om iets te leren. Een kans voor onderzoek.
Hoe dan?
Wanneer je bijvoorbeeld een tijdje lekker hebt gesport en je stopt plotseling weer dan is een bekend fenomeen dat je dan, bij absentie van het sporten, je onrust in je lijf gaat voelen, een bewegingsdrang. Die kan je natuurlijk omzetten in harder gaan werken zoals je misschien gewent was maar als je de onrust herkent als een verlangen naar bewegen dan leer je andere keuzes te maken en heb je je stuurraket te pakken. Je lichaam liegt nooit en dat is makkelijker te ervaren wanneer je verschil aanbrengt tussen je oude en nieuwe patroon. We voelen bij gratie van verschil. Dus doe je goede voornemen maar faal ook opzichtig!
Falen helpt…
Wat mijns inziens dus helpt is om liefdevol om te gaan met je ‘mislukkingen’. Dat terugvallen in je patroon dus bij het leerproces hoort en dat je je er niet door moet laten ontmoedigen maar juist door kan laten aanmoedigen. Want het verschil tussen oud en nieuw gedrag is lijfelijk en emotioneel voelbaar en geeft je toegang tot gevoelens die de stuurraketten zijn van je gedrag. (De onrust van niet meer sporten).
Luister je niet of onvoldoende naar je lijf en ben je de patronen van voelen en denken onvoldoende gewaar dan is de kans levensgroot dat je blijft jojo-en. Of je nou een ijzeren discipline hebt of niet. Net zo lang totdat je met liefde verantwoordelijkheid neemt voor wat je lichaam je vertelt over je (weerstand) gevoelens, beelden en gedachten die je patroon aansturen.
Dus…Voor 2020 wens ik je veel mildheid en liefde naar jezelf ! Een magistraal jaar gewenst!
En als je wilt weten hoe je lichaam boekdelen spreekt over je gevoelens en hoe je die bewust kunt worden en omarmen: Kom naar de Masterclass: Welke lichaamstaal spreek jij?